Na te hebben ontbeten stappen wwe in de auto, richting Trieste, We mijden de tolwegen en rijden binnendoor. Veel haarspeldbochten en hoge bergen laten ons genieten van de wijngaarden en dorpjes die we tegen komen.

In het tegen een berghelling gelegen Trieste is het parkeren en het autorijden een uitdaging. Yvonne heeft rode vlekken en John heeft zijn arm uit het raam om de mede automobilisten te laten weten ...... we komen eraan. Het lijk wat op Parijs om te rijden maar dan meer getuter en als een kamikaze, maar dat gaat John goed af .... haha

Een aardige mijnheer laat weten te vertrekken zodat wij op zijn plekje kunnen parkeren. We staan aan de haven geparkeerd en er liggen twee ontzettend grote passagier schepen , cruise schepen, die we voorbij wandelen op weg naar Piazza d'Unita Italia, het grootste Europese plein dat direct aan zee ligt. Het is 33 graden en het zweet drupt in stralen van ons gezicht. We drinken op een terras natuurlijk espresso, met een kannetje water, en zien door de hele stad prachtige bronzen beelden van schrijvers kunstenaars en ander mensen die iets hebben betekend voor Italie of de stad. We lopen over de Piazza Della Borza, met het KvK gebouw wat een voormalige Romeinse Tempel is. We worden natuurlijk weer wat geld afhandig gemaakt om verslaafden te helpen maar ja voor een goed doel .....

We gebruiken de lunch bij een leuk restaurant met rode parasolletjes tegen over de kerk van Sant Antonio. We kiezen Pizza en Spaghetti met mosselen en natuurlijk een demi litro Frizante Bianco (half litertje haha) en een spezzi. Maar Spezzi hadden ze niet dus de cola en sinas maar zelf in een glas gemengd ook lekker.

Om 18.00 uur volledig uitgeput van het wandelen, winkelen en slenteren in de hitte vertrekken we richting tol A4 terug naar de camping. We rijden nog even richting Prosecco in de hoop hier echte prosecco te kunnen kopen maar helaas geen glas prosecco te vinden, slechts het dorpje heet zo ... Onderweg nog even gestopt bij een fruit stalletje om perziken te kopen. Bijna bij de camping valt John op dat er een Wijnhuis is in Aquilea, namelijk Tarlao. Na hier gestopt te hebben en enige wijntjes te hebben geproefd worden er natuurlijk weer wat doosjes rood en wit aangeschaft om Yvonne de winter door te helpen. Inmiddels is het stevig gaan onweren en regenen, we zien velden met planten, wij dachte basilicum maar bij nader onderzoek bleek dit toch Soja te zijn met dank aan de app , "Picture This "

Terug op de camping is er veel regen, maar gelukkig hadden we nu wel de dakluiken gesloten, stormbanden en zijwanden in de luifel gezet, deze reis geen natten boel en alles nog heel.

Nog een stukje gefietst, en wat een verrassing ........ restaurant, drankje hapje , muziekje,,,,, het was weer een mooie dag.....